Rozczytana Aglomeracja

Wrocławianka, pisząca książki łączące sensacje z romansem, kochająca zwierzaki, Within Temptation i jeszcze kilka ostrzejszych dźwięków.

Autorka książek:
Bez przebaczenia (debiut), trylogii Zakręty losu, Zakład o miłość, Szósty, W zapomnieniu, Dirty World (wydana w USA, w 2014 r. ukazała się w Polsce pod tytułem Brudny świat), W szpilkach od Manolo, trylogii Łatwopalni, Obrońca nocy, trylogii Szukaj mnie wśród lawendy, Skazani na ból, Myśli moje swobodne – wiersze i opowiadania, Jesteś moja, dzikusko.

Laureatka konkursu na kryminalne opowiadanie z Dolnym Śląskiem w tle. Ma także na swoim koncie udział w antologiach literackich: Książki Moja Miłość, 31.10 Halloween po polsku, Zatrute pióra. Tworzy w internecie stronę Czytajmy Polskich Autorów, która ma na celu propagowanie polskiej prozy, prowadzi bloga z recenzjami, organizuje cykliczne konkursy, w których można wygrać książki polskich autorów. W 2012 roku została uhonorowana Żelaznym Glejtem Ambasadora Krakowskich Targów Książki. Od 2014 roku jest członkiem Stowarzyszenia Autorów Polskich oddział Wrocław.

agnieszka.loniewska@gmail.com

Wrocławianka, pisząca książki łączące sensacje z romansem, kochająca zwierzaki, Within Temptation i jeszcze kilka ostrzejszych dźwięków.

Autorka książek:
Bez przebaczenia (debiut), trylogii Zakręty losu, Zakład o miłość, Szósty, W zapomnieniu, Dirty World (wydana w USA, w 2014 r. ukazała się w Polsce pod tytułem Brudny świat), W szpilkach od Manolo, trylogii Łatwopalni, Obrońca nocy, trylogii Szukaj mnie wśród lawendy, Skazani na ból, Myśli moje swobodne – wiersze i opowiadania, Jesteś moja, dzikusko.

Laureatka konkursu na kryminalne opowiadanie z Dolnym Śląskiem w tle. Ma także na swoim koncie udział w antologiach literackich: Książki Moja Miłość, 31.10 Halloween po polsku, Zatrute pióra. Tworzy w internecie stronę Czytajmy Polskich Autorów, która ma na celu propagowanie polskiej prozy, prowadzi bloga z recenzjami, organizuje cykliczne konkursy, w których można wygrać książki polskich autorów. W 2012 roku została uhonorowana Żelaznym Glejtem Ambasadora Krakowskich Targów Książki. Od 2014 roku jest członkiem Stowarzyszenia Autorów Polskich oddział Wrocław.

agnieszka.loniewska@gmail.com

Polonistka, doktor nauk humanistycznych, członkini Polskiej Sekcji IBBY.

Autorka ponad dwudziestu zabawnych, lekkich książek dla dzieci i jednej poważnej rozprawy literaturoznawczej, a także opowiadań opublikowanych na łamach czasopisma „Świerszczyk” i portalu Qlturka. Napisała między innymi o kapciu odpoczywającym w SPA, księżniczce pełzającej po trawie i czarownicy, która z chatki przeprowadziła się do wieżowca. Wymyśliła serię detektywistyczną z bystrą Wandzią w roli głównej, tropiącą, śledzącą oraz rozwiązującą zagadki w Kłodzku i okolicy. Ależ tam namieszała! Wyjce zbiegają po moście, peleryny furkoczą, starszym paniom pantofle domowe spadają z nóg, doktor Plasterek boso tańczy w parku i siostry Zmory witają gości w swoim pensjonacie, uśmiechając się znacząco.

Literatka dba, by jej fantazja nie przybladła i nie zrobiła się ospała, więc są szanse na kolejne opowieści żwawej treści. Będzie kolorowo, czasem realistycznie, czasem odjazdowo.

Z zawodu dziennikarz, z pasji kryminalista… to znaczy – twórca kryminałów. Przez lata związany z mediami. Karierę zaczynał w połowie lat 90. w kultowej już dzisiaj Rozgłośni Harcerskiej, potem zasiadał za mikrofonem m.in. w Radiu Plus i warszawskim Radiu Kolor. W latach 2007-2020 pracował w wydawnictwie Edipresse, gdzie piastował funkcję sekretarza redakcji magazynu „Party”.

Zadebiutował w marcu 2015 roku kryminałem „Ukochany z piekła rodem”, zdobywając 1-sze miejsce na liście bestsellerów kryminalnych EMPIK.com. Kolejną 1-szą pozycję zdobył w 2022 roku w kategorii literatura obyczajowa dzięki powieści „Przeklęta szkatułka”.

Dwie jego powieści, „Jak Cię zabić, kochanie?” i „Do trzech razy śmierć”, zostały nominowane w plebiscycie „Książka roku” portalu Lubimy Czytać.

Za książkę „Lustereczko, powiedz przecie” nagrodzony 1-szą nagrodą w plebiscycie „Zbrodnia z przymrużeniem oka”. Ponownie zdobył tę nagrodę rok później za powieść „Zbrodnia w wielkim mieście”, a dwa lata później za komedię kryminalną „Raz, dwa, trzy… giniesz ty!”.

Jesienią 2019 roku jego powieść „Raz, dwa, trzy… giniesz ty!” doczekała się inscenizacji na deskach Teatru Druga Strefa. Bilety na kilkanaście pierwszych spektakli wyprzedały się w ciągu kilku godzin. Niestety, pandemia Covid-19 spowodowała, że kolejne spektakle zostały odwołane.

W 2021 roku jego książka „Miasteczko morderców” została nominowana do Grand Prix Festiwalu Kryminalna Warszawa.

W lutym 2022 roku sprzedano prawa do ekranizacji jego powieści „Skradziony klejnot” (pierwszego tomu sagi „Gorset i szpada”).

W październiku 2022 roku w czasie gali wręczenia nagród „Złoty Pocisk”, odbywającej się w ramach 25. Międzynarodowych Targów Książki w Krakowie, został wyróżniony za swoją twórczość nagrodą specjalną.

W sumie książki Alka rozeszły się w łącznym nakładzie prawie 1 miliona egzemplarzy.

Alek uwielbia literaturę kryminalną i historyczną (zwłaszcza dotyczącą epoki Cesarstwa Rzymskiego), jest uzależniony od dobrych seriali, gier karcianych i planszowych, włoskiej i francuskiej kuchni, „Ptasiego Mleczka” i herbaty earl-gray oraz ma dwa życiowe hobby: muzykę (kocha Madonnę, a za swoich idoli uważa Jima Morrisona i The Doors oraz Kate Bush) i podróże. Jego marzeniem jest objechać cały świat, a na stare lata zamieszkać na jednej z wysp Morza Śródziemnego. A tam już tylko pisać, i pisać, i pisać, i pisać…

Prawniczka, pisarka. Dotychczas wydała zbiory opowiadań „Mapa”,  „W ruchu”,  „Naturalnie”. W 2022 roku ukazała się jej najnowsza książka, „Czarny hetman”. Laureatka Nagrody Literackiej im. Witolda Gombrowicza w 2020 roku. Prowadzi warsztaty kreatywnego pisania w Studium Literacko-Artystycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Mieszka w Krakowie.

Eugeniusz Dębski ma na swoim koncie przeszło 100 opowiadań i ponad 20 powieści, z których część doczekała się przekładów na języki rosyjski, czeski, węgierski i niemiecki. Uhonorowany Śląkfą, był też kilkukrotnie nominowany do Zajdla, najważniejszej polskiej nagrody dla twórców literatury fantastycznej. Beata Dębska jest absolwentką Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, na co dzień prowadzi biuro doradztwa podatkowego. Oboje mieszkają we Wrocławiu, gdzie rozgrywa się także akcja ich najnowszego kryminalnego cyklu powieściowego o detektywie Tomaszu Winklerze. Do tej pory ukazały się 4 tomy z serii: „Dwudziesta trzecia”, „Zimny trop”, „Szwedzki kryminał” i „Śmierć druga”.

Urodził się w 1946 roku w Edynburgu. Pracował jako reporter i redaktor w czasopismach „Mayfair” i „Penthouse”. W roku 1976 debiutował horrorem Manitou, który stał się światowym bestsellerem. Jego powieści otrzymały wiele międzynarodowych nagród, m.in. Edgar Allan Poe Award, Prix Julia Verlanger i Srebrny Medal West Coast Review of Books.

Oprócz horrorów Masterton pisze thrillery, powieści historyczne i romanse. Od lat zajmuje się również seksuologią.

www.grahammasterton.co.uk

Hanna Cygler – z urodzenia i zamiłowania gdańszczanka. Zawodowo zajmuje się tłumaczeniem ze szwedzkiego i angielskiego, a dla przyjemności – czytelników i swojej – pisze powieści obyczajowe, których akcja rozgrywa się zarówno współcześnie jak i w minionych dekadach. Przez dziennikarzy i krytyków literackich okrzyknięta polskim Jeffreyem Archerem w spódnicy. Cygler jest autorką ciekawą świata i ludzi, chętnie wykorzystującą historie z życia wzięte (jak w przypadku powieści „Tylko kochanka”), które podrasowuje fabularnie, umiejętnie posługując się schematami prozy gatunkowej (romansu, kryminału czy sensacji).

Łączny nakład jej książek wydanych przez REBIS wynosi prawie 150 000 egzemplarzy.

Jedna z najchętniej czytanych polskich pisarek. Od lat jej książki cieszą się niesłabnącą popularnością, o czym świadczą chociażby liczone w setkach tysięcy wypożyczenia jej książek w bibliotekach i dziesiątki zaproszeń na spotkania autorskie rocznie. Książki Cygler znajdują się w czołówkach rankingów czytelniczych zarówno krajowych, jak i regionalnych (w przygotowanym przez Wojewódzką i Miejską Bibliotekę Publiczną w Gdańsku w 2016 r. zestawieniu najpoczytniejszych powieści pierwsze miejsce zajęły Złodziejki czasu, a trzecie Grecka mozaika).

http://hannacygler.pl

Dom Wydawniczy REBIS opublikował dotąd 18 książek autorki: Odmiana przez przypadki, Dobre geny, Bratnie dusze, Tryb warunkowy, Deklinacja męska/żeńska, Przyszły niedokonany, W cudzym domu, Kolor bursztynu, Grecka mozaika, Głowa anioła, Dwie głowy anioła, Czas zamknięty, Pokonani, Złodziejki czasu, Za cudze grzechy, Przekład dowolny, 3 razy R, Tylko kochanka.

Wszystkie książki Cygler zostały wydane również jako audiobooki i e-booki.

Jakub Małecki (ur. 1982 w Kole) – pisarz, autor m.in. Dygotu, Rdzy i Święta ognia. Jest laureatem Nagrody im. Cypriana Kamila Norwida, był również nominowany m.in. do Nagrody Literackiej Nike, Nagrody Literackiej Europy Środkowej „Angelus”, nagrody Europese Literaturprijs, nagrody im. Stanisława Barańczaka i nagrody Yasnaya Polyana przyznawanej przez Muzeum Lwa Tołstoja. Magazyn Literacki KSIĄŻKI uznał Horyzont Książką Roku 2019. Jego powieści ukazały się w przekładzie na języki: niemiecki, rosyjski, niderlandzki, fiński, słoweński, macedoński i azerbejdżański. Fragment Historii podniebnych znalazł się w nowym podręczniku do języka polskiego dla szkół średnich. W 2023 roku ukazała się ekranizacja Święta ognia w reżyserii Kingi Dębskiej, którą wyprodukowała wytwórnia Opus Film (Ida, Zimna wojna).

Jaroslav Rudiš (ur. 8 czerwca 1972 w Turnovie) to kultowy autor młodego pokolenia, laureat licznych nagród literackich, z wykształcenia germanista i historyk. Debiutował w 2002 r. powieścią Nebe pod Berlínem (pol. Niebo pod Berlinem, Prószyński i S-ka, 2007). Następnie pojawiły się powieści: Grandhotel (2006, pol. wyd. Good Books, 2011), Potichu (Po cichu, 2007) i Konec punku v Helsinkách (Koniec punku w Helsinkach, 2010 – pol. Czeskie Klimaty 2013). Znany jest również jako dramatopisarz oraz twórca słuchowisk radiowych, jego sztuki były realizowane zarówno w Czechach, jak i za granicą (Niemcy, Finlandia).

Wspólnie z rysownikiem Jaromírem 99 stworzył postać Aloisa Nebla – kolejarza z czesko-polsko-niemieckiego pogranicza, którego czytelnicy mieli szansę poznać dzięki powieści graficznej (pol. Alois Nebel, Zin Zin Press, 2007) oraz cyklowi komiksów w prasie. Na podstawie scenariusza Jaroslava Rudiša i Jaromíra 99 reżyser Tomáš Luňák zrealizował pełnometrażowy film animowany Alois Nebel (2011).

Okazjonalnie występuje z zespołami muzycznymi U-Bahn i The Bombers. Co miesiąc pojawia się w Praskim Teatrze Archa w literackim kabarecie EKG, który stworzył z poetą i prozaikiem Igorem Malijevskim.

Jerzy Jarniewicz (ur. 1958) – poeta, tłumacz, krytyk literacki. Opublikował siedemnaście tomów poetyckich: pierwszy, Korytarze, ukazał się w 1984 roku, najnowszy, wyróżniony Nagrodą Literacką „Nike” zbiór Mondo cane, w 2021. Za książki Na dzień dzisiejszy i chwilę obecną (2012) oraz Woda na Marsie (2015) został nominowany do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius, którą otrzymał za ogłoszone w 2017 roku Puste noce. Jerzy Jarniewicz jest autorem szesnastu tomów esejów, w tym nominowanego do „Nike” zbioru Tłumacz między innymi (2018), Buntu wizjonerów (2019) oraz szkiców o literaturze anglojęzycznej Frotaż (2024). Przełożył twórczość autorów takich jak Raymond Carver, Ursula K. Le Guin, James Joyce, Ann Quin, Adrienne Rich, Denise Riley, Philip Roth czy Edmund White. Opracował antologie Sześć poetek irlandzkich (2012), Poetki z wysp (2015; z Magdą Heydel) oraz 100 wierszy wypisanych z języka angielskiego (2018). Mieszka w Łodzi.

Joanna Jax (właśc. Joanna Jakubczak) – urodziła się i mieszka w Olsztynie. Absolwentka Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego. Oprócz pisania powieści pasjonuje się literaturą biograficzną i grafiką komputerową. Zajmuje się również copywritingiem i jest wolontariuszką w Fundacji dla Rodaka. Zadebiutowała w 2014 roku Dziedzictwem von Becków, które zachwyciło zarówno recenzentów, jak i czytelników. Kolejne powieści: Długa droga do domu i Piętno von Becków ugruntowały status Joanny Jax jako pisarki. Miłośnicy jej twórczości entuzjastycznie przyjęli książki: Syn zakonnicy, Białe róże z Petersburga, Wojenna miłość i Trzy kobiety (Wydawnictwo Flow). Mistrzyni sag – zwieńczone powieścią Epilog cykle: Zemsta i przebaczenie, Zanim nadejdzie jutro, Prawda zapisana w popiołach, Duchy minionych lat oraz wydane w Skarpie Warszawskiej: Saga rodu Niemojskich, Saga wołyńska i Na obcej ziemi. Umiejętnie wplata w swoje powieści elementy sensacyjne (trylogia Córka fałszerza, dylogia W pogoni za nazistą), a także komediowe (wydany pod pseudonimem „Patrycja May” Pamiętnik ze starej szafy). Laureatka Wawrzynu – Literackiej Nagrody Warmii i Mazur za rok 2016 (nagroda czytelników). Wielokrotnie nominowana w plebiscycie portalu Lubimy Czytać na najlepszą książkę roku.

Uznana autorka powieści kryminalnych. Dociekliwa i bezkompromisowa. Nie boi się niewygodnych tematów.

W pisaniu stawia na realizm, emocje i matematyczną precyzję. Znudziły ją opowieści o dobrych policjantach i złych zabójcach, dlatego znalazła sposób na wniknięcie w struktury policji. Teraz o układach może powiedzieć wszystko. Poznała historie, które nie powinny ujrzeć światła dziennego. Część z nich opisała.

Opracowała wzór na najlepszy kryminał: realizm, emocje i zwroty akcji. Wzór na Joannę Opiat-Bojarską.

Jonathan Carroll urodził się 26 stycznia 1949 roku w Nowym Jorku, ale od ponad trzydziestu lat mieszka w Wiedniu. W swojej twórczości łączy elementy realistyczne i niesamowite. Jego debiutancka powieść Kraina Chichów znalazła wydawcę dopiero dzięki rekomendacji Stanisława Lema. Do innych znanych utworów Carrolla zaliczają się Głos naszego cienia, Dziecko na niebie czy Na pastwę aniołów.

Od wielu lat pisarz cieszy się popularnością w Polsce, a jego powieści i opowiadania wielokrotnie zawierały polskie akcenty. Pisarz jest też autorem tekstów dwóch piosenek na płycie Budki Suflera pt. „Było i jest” – Dancing with Ghosts i Breathing You.

Wiosną 2017 pisarz odwiedził Aglomerację Wrocławską, promując powieść ”Kolacja dla wrony”.

https://jonathancarroll.com/

Pisarz, reportażysta, dramaturg, autor scenariuszy filmowych i telewizyjnych, reżyser i publicysta obecny na rynku wydawniczym od blisko 70 lat. Jego książki zostały przetłumaczone na kilkanaście języków (w tym na czeski, niemiecki, francuski i rosyjski). Obecnie mieszka w Warszawie.

Życie Józefa Hena obfituje w bogactwo wydarzeń, dzieł, myśli i anegdot, o czym możemy się przekonać, czytając jego diariusze. Stąd, aby przybliżyć postać pisarza, zdecydowaliśmy się na podanie wybranych ważniejszych wydarzeń z jego życia:
– Debiutował w roku 1932 w „Małym Przeglądzie” Janusza Korczaka.
– Przez pierwsze miesiące wojny Hen pozostawał w Warszawie, przeżył bombardowanie miasta w czasie kampanii wrześniowej.
– W listopadzie 1939 przedostał się na wschód − początkowo do Białegostoku, potem do Lwowa
– Po ataku Niemiec na ZSRR, aresztowany przez patrol sowiecki, zgodził się na wcielenie do Armii Czerwonej (w swoje osiemnaste urodziny).
– Znalazł się w batalionie pracy, skąd uciekł w kierunku Taszkientu.
– Następnie udał się do Samarkandy, gdzie wstąpił do szkoły pedagogicznej, zapewniającej internat.
– Tam poznał swoją przyszłą żonę, Irenę Lebewal.
– W maju 1944 roku znalazł się w 2. Armii Wojska Polskiego, wycieńczony i chory na malarię. Pozycję w armii zapewniły mu umiejętności literackie.
– Był korespondentem wojennym, w „Głosie Żołnierza”.
– Założył i prowadził literacki teatrzyk pułkowy „Pogotowie Ratunkowe”.
– W 1945 roku ukończył Polityczną Szkołę Oficerską w Lublinie.
– W 1946 roku w Krakowie Irena otrzymała legitymację żony oficera i została uznana za żonę autora (oficjalnie nigdy ślubu nie zawarli).
– Tuż po wojnie należał do redakcji pism „Orzeł Biały” i „Żołnierz Polski”, w 1952 roku redagował audycje dla wojska, a od 1953 współpracował z tygodnikiem „Świat ”.
– Służbę w wojsku zakończył w 1952 roku w stopniu kapitana.
– Pisarz nigdy nie zapisał się do PZPR.
– W latach 50. i 60. Hen zajął się także pisaniem scenariuszy na podstawie swojej prozy.
– W roku 1964 otrzymał odznaczenie Krzyża Kawalerskiego Orderu Odrodzenia Polski, w latach 1966-1968 był wiceprezesem oddziału warszawskiego Związku Literatów Polskich.
– W roku 1976 był jednym z sygnatariuszy tzw. „Listu 101”, stanowiącego poparcie ludzi świata kultury dla „Listu 59”, wyrażającego protest przeciwko projektowanym zmianom w Konstytucji PRL.
– Ponownie został wiceprezesem warszawskiego Związku Literatów Polskich w latach 1978-1980, a następnie jego prezesem (funkcję tę sprawował do rozwiązania związku w roku 1983).
– Od 1989 jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Został odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski w roku 1998.

Kateryna Babkina (ur. 1985 w Iwano-Frankiwsku) – ukraińska poetka, pisarka, dziennikarka, scenarzystka, laureatka Literackiej Nagrody Europy Środkowej „Angelus”.

Zadebiutowała w wieku 17 lat. Z wykształcenia jest dziennikarką, pracowała w zawodzie przez 10 lat. Publikowała na łamach prasy ukraińskiej i zagranicznej, w tym w „Esquire”, „Le Monde”, „Harper’s Bazaar”, „Art Ukraine”, „Buro 24/7” czy „The Insider”.

Jest autorką tomików poezji, zbiorów opowiadań, powieści i książek dla dzieci. Jej twórczość została przetłumaczona na 12 języków, w tym na język angielski, czeski, francuski, hiszpański i niemiecki. Napisała scenariusze do trzech filmów, zaś jej sztuka teatralna „Hamlet Babylon” została wystawiona w Kijowie, Genewie i w Wiedniu.

W 2018 roku została rezydentką programu literackiego The International Writing Program prowadzonego w ramach University w Iowa. Rok później znalazła się w finale Nagrody literackiej im. Josepha Conrada-Korzeniowskiego. W 2021 roku zdobyła Literacką Nagrodę Europy Środkowej Angelus i nagrodę czytelników im. Natalii Gorbaniewskiej za zbiór opowiadań „Nikt tak nie tańczył, jak mój dziadek”, który ukazał się w tłumaczeniu Bohdana Zadury nakładem Warsztatów Kultury.

Autor popularnych thrillerów współczesnych i kryminałów historycznych. Z zawodu dziennikarz, publicysta i wykładowca akademicki. Członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.

Jego debiutem książkowym był „Czarny manuskrypt” (2017). W tym samym roku ukazał się „Martwy błękit”, a w 2018 – „Szkarłatna głębia”. W 2019 opublikował „Listę Lucyfera” i „Miasto duchów”. W 2020 – powieści „Boski znak” oraz „Wachmistrz”, a w 2021 – „Klątwę Lucyfera” i „Wachmistrza. Dogrywkę”. W 2022 ukazały się powieści: „Wirtuoz” oraz „Czarna krew”, a w 2023 – „Dolina gniewu”. Rok 2024 przyniósł publikację „Kruchego lodu”.

Laureat wiele nagród i wyróżnień literackich. Jego „Szkarłatną głębię” uhonorowano nagrodą Złoty Pocisk jako najlepszą powieść kryminalno- historyczną 2018. Dwukrotnie otrzymał nagrodę Złoty Kościej w kategorii Kryminał Roku – w 2022 za „Czarną krew”, a w 2023 za „Dolinę gniewu”. Trzykrotnie nominowany do nagrody Wielkiego Kalibru (długa lista).

Maciej Hen urodził się w roku 1955 w Warszawie, gdzie mieszka do dziś. W 1980 ukończył wydział operatorski łódzkiej PWSFTviT. Przez lata próbował swoich sił w różnych dziedzinach: bywał operatorem filmowym, scenarzystą, fotografem, reżyserem filmów dokumentalnych, dziennikarzem, tłumaczem z języka angielskiego, muzykiem, a czasami nawet aktorem. Obecnie utrzymuje się głównie z realizacji światła w jednej z prywatnych telewizji.

Jako prozaik debiutował w roku 2004 opublikowaną pod pseudonimem Maciej Nawariak powieścią historyczną „Według niej” – próbą realistycznego przedstawienia żydowskiego oblicza Jezusa i jego otoczenia. Powieść ta ma formę wywiadu-rzeki z ponad stuletnią Mariamné – matką głównego bohatera.

„Solfatarę” ‒ swoją drugą książkę ‒ nad którą pracował od 2006 roku, ukończył w 2014. W rok później powieść ukazała się nakładem wydawnictwa WAB. Zdobyła tytuł Książki Roku 2015 Warszawskiej Premiery Literackiej, Nagrodę im. Gombrowicza 2016 (ex aequo z „Uprawą roślin południowych metodą Miczurina” Weroniki Murek) i znalazła się w finałowej trójce Nagrody im. Norwida 2016 oraz finałowej siódemce nagrody Angelus 2016.

Trzecia powieść Macieja Hena, „Deutsch dla średnio zaawansowanych”, ukaże się 4 września 2019.

W przygotowaniu książka dokumentalna „Beatlesi i my”, która ma się ukazać na początku przyszłego roku nakładem „Agory”.

Prozaik i tłumacz. Autor powieści „Skoruń”, „Robinson w Bolechowie” i „Golem” oraz książki „O poznaniu w twórczości Stanisława Lema”; przekładał m.in. H.P. Lovecrafta, Arthura Machena, Mary Shelley. Za swoją twórczość wyróżniony m.in. Nagrodą „Literatury na Świecie”, Nagrodą Literacką Gdynia, Nagrodą Literacką Europy Środkowej Angelus, Nagrodą Fundacji im. Kościelskich oraz nominacjami do Nagrody Literackiej m.st. Warszawy, Nagrody Translatorskiej im. Tadeusza Boya-Żeleńskiego i Nagrody Literackiej Nike.

Urodzony w 1975 roku w Świdnicy, opublikował m.in. powieść „Twarde parapety” (2016, Wydawnictwo Osobno), zbiór „Doktor Bianko i inne opowiadania” (2019, Książkowe Klimaty) i „Doctor Bianco and other stories” w przekładzie Scotii Gilroy (2021, Terra Librorum, nominacja do EBRD Literature Prize). Laureat konkursu na opowiadanie w ramach Międzynarodowego Festiwalu Opowiadania (2017).

Prowadzi stronę www.cosnasciane.pl. Mieszka we Wrocławiu.

Autorka trzynastu powieści różnorodnych gatunkowo i tematycznie.

Dwukrotnie nominowana do nagrody WARTO, laureatka nagrody EMOCJE przyznawanej przez Radio Wrocław Kultura za „powieści, które dowodzą, że gatunkowa wszechstronność i pisarska pracowitość idą w parze z wysoką jakością literacką”.

Zawsze w okularach i z wielką torbą na ramieniu. Najszczęśliwsza w muzeach, archiwach i bibliotekach (naprawdę!). Uwielbia czarną kawę, stare zdjęcia i polską fonetykę.

Polska pisarka i reporterka „Gazety Wyborczej” urodzona w roku 1972. Absolwentka studiów historycznych na Uniwersytecie Gdańskim. Autorka biografii ks. Jana Twardowskiego oraz Tomasza i Zdzisława Beksińskich. Laureatka Nagrody Grand Press oraz Śląskiego Wawrzynu Literackiego. W 2016 nominowana do Nagrody Literackiej „Nike” za książkę „1945. Wojna i pokój”. Mieszka w Sopocie.

Autorka powieści obyczajowych. Swoją cichą przygodę z pisaniem rozpoczęła jeszcze w szkole podstawowej. Zadebiutowała w 2019 roku. Uwierzyła wtedy w motto: „Marzenia się nie spełniają, marzenia się spełnia”. Do tej pory na rynku ukazało się sześć powieści jej autorstwa skierowanych w głównej mierze do kobiet. Uważa, że książka jest pokarmem dla duszy, dlatego słowo pisane często wygrywa z filmem. Nadopiekuńcza domatorka, niepoprawna romantyczka, raczej optymistka. Kocha ludzi i jest zwolenniczką wybaczania i dawania drugiej szansy. Prywatnie szczęśliwa żona i mama najcudowniejszej córki. Wraz z rodziną mieszka na Opolszczyźnie.

Magdalena Majcher – (ur. 1990), autorka poczytnych powieści z rozbudowanym tłem społecznym. Zadebiutowała w 2016 roku. Dotychczas wydała ponad dwadzieścia książek. W swojej twórczości poświęca dużo uwagi współczesnym problemom kobiet takim jak przemoc domowa i seksualna, wykluczenia, prześladowania, aborcja i inne.

Autorka bestsellerowych powieści opartych na faktach: Mocnej więzi i Małych zbrodni. Wśród jej najpopularniejszych tytułów znajdują się również wielopokoleniowa Saga nadmorska, poruszająca Obca kobieta czy angażujący czytelnika kryminał z rozbudowanym tłem obyczajowym Najgorszy dom.

Laureatka nagrody Best Audio Empik Go za Małe zbrodnie. Jej Mocna więź otrzymała nominację do Książki Roku 2021 Lubimy Czytać.

Jak sama przyznaje, jest człowiekiem drogi. Podróżowanie to, obok literatury, jej druga pasja i sposób na życie.

Autorka książek dla dzieci, młodzieży i dorosłych. Członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Mieszka we Wrocławiu. Ciągle w ruchu – albo zajęta pisaniem kolejnej książki, albo pochłonięta zabawą z dziećmi na spotkaniu autorskim. Odpoczywa na macie, ćwicząc jogę. Marzy o tym, by wrócić do jazdy konnej po dolnośląskich lasach.

www.magdalenazarebska.blogspot.com

Pisarz dla dzieci oraz młodzieży, autor słuchowisk, copywriter.

Mieszka i pracuje we Wrocławiu. Debiutował w 2004 roku książką „Opowieści z krainy potworów”. Dwukrotny laureat wyróżnienia w Ogólnopolskim Konkursie Literackim im. Kornela Makuszyńskiego. Jego powieść „Sposób na Elfa” otrzymała wyróżnienie w konkursie literackim IBBY Książka Roku 2012 oraz Nagrodę Literacką im. Kornela Makuszyńskiego.

Karierę pisarską zaczął przypadkiem: jego pierwsza książka – napisana w jednym egzemplarzu dla jego chrześniaka Krzysia – za namową przyjaciela trafiła do wydawnictwa Nasza Księgarnia, które niedługo potem zakupiło prawa autorskie do jej wydania.

Współpracuje z wydawnictwami Ezop, Nasza Księgarnia, Akapit Press i W.A.B.

Z urodzenia Dolnoślązaczka, od dawna zamieszkująca w Warszawie. Z wykształcenia prawniczka, varsavianistka i orientalistka, porzuciła palestrę, by zająć się pisaniem powieści historycznych oraz psychologicznych i obyczajowych z wielką historią w tle. Wierzy, że słowa są ważne. Z tego powodu woli, by nazywano ją opowiadaczką niż pisarką. Tym mianem bowiem gotowa jest obdarzyć zaledwie kilkanaście osób spośród żyjących.

Stara się być głosem tych, których czas już przeminął, opowiadać ich historie i w ten sposób ocalać od zapomnienia. Zapatrzona w przeszłość, nieustannie szuka jej śladów, smaków, zapachów, powidoków w teraźniejszości.

Jej debiutancka powieść znalazła się w finale I edycji konkursu Promotorzy Debiutów organizowanego przez Instytut Książki i Fundację Tygodnika Powszechnego. Powieści z cyklu „Owoc granatu” były dwukrotnie nominowane do tytułu książek historycznych roku w plebiscycie największego portalu czytelniczego w Polsce.

Większość swoich powieści w pierwszej wersji napisała odręcznie. Do szczęścia potrzebuje jedynie swoich bliskich, książek, papieru, ołówków, ogórków kiszonych i kawy.

Mariusz Czubaj – pisarz, antropolog kultury i kulturoznawca, profesor na Uniwersytecie SWPS. Z Markiem Krajewskim napisał powieści: Aleja samobójców oraz Róże cmentarne. W cyklu z profilerem Rudolfem Heinzem ukazały się: 21:37, Kołysanka dla mordercy, Zanim znowu zabiję, Piąty beatles.

Za powieść 21:37 otrzymał Nagrodę Wielkiego Kalibru (nominowany siedmiokrotnie) dla najlepszej polskiej powieści kryminalnej i sensacyjnej.  W 2015 r. otrzymał specjalnie wyróżnienie na festiwalu Kryminalna Piła za Martwe popołudnie (powieść nagrodzono za „wyjątkową formę narracyjną i publicystycznie odważny obraz współczesnej Polski”). Tłumaczony na język angielski, niemiecki, ukraiński, turecki i włoski.

W 2016 roku ukazała się powieść R.I.P. – western osadzony we współczesnych polskich realiach, stanowiący kontynuację Martwego popołudnia.

W działalności naukowej zajmuje się badaniami kultury popularnej, w tym literatury (m.in. Etnolog w Mieście Grzechu. Powieść kryminalna jako świadectwo antropologiczne), kulturą fanowską oraz antropologią sportu (m.in. Postfutbol. Antropologia piłki nożnej).

Członek Polskiego Towarzystwa Kryminalistycznego. Posiadacz stopnia mistrzowskiego (1 DAN) w karate tradycyjnym.

Publicysta i pisarz, z wykształcenia prawnik. Autor biografii Leopolda Tyrmanda „Zły Tyrmand”, Stefana Kisielewskiego „Kisiel”, Jerzego Waldorffa „Ostatni baron Peerelu”, Jana Brzechwy „Brzechwa nie dla dzieci”, Bolesława Wieniawy-Długoszowskiego „Wieniawa. Szwoleżer na Pegazie” i Władysława Broniewskiego „Broniewski. Miłość, wódka, polityka”.

Ostatnio wydał biografię Juliana Tuwima: „Tuwim. Wylękniony bluźnierca” i książkę poświęconą grupie matematycznych geniuszy ze Lwowa „Genialni. Lwowska Szkoła Matematyczna”.

Jest felietonistą miesięcznika „Odra” (wybór felietonów ukazał się w książce „Przecieki niekontrolowane”), autorem tomów opowiadań „Masz to jak w banku” i „Romans biurkowy czyli 99 dni z życia korporacji” oraz zbiorów bajek: „Mostek czarownic” i „Baśnie dolnośląskie”. Jest także autorem kilku spektakli zrealizowanych we Wrocławskim Teatrze Lalek oraz w Operze i Filharmonii Białostockiej („Brzydki kaczorek”).

Kieruje działem publicystyki i historii „Odry” oraz Gabinetami Świadków Historii w Zakładzie Narodowym im. Ossolińskich.

Marta Kisiel urodziła się w 1982 roku. Pisarka i tłumaczka, z wykształcenia polonistka. Debiutowała w 2006 roku na łamach internetowego magazynu „Fahrenheit” opowiadaniem „Rozmowa dyskwalifikacyjna”. Na swoim koncie ma ukochany przez czytelników cykl „Dożywocie” (Dożywocie, Siła niższa, Szaławiła), książkę dla dzieci „Małe Licho i tajemnica Niebożątka” oraz powieści z cyklu wrocławskiego: „Nomen omen” i „Toń”. Trzykrotnie nominowana do nagrody im. Janusza A. Zajdla, statuetkę zdobyła w 2018 roku za opowiadanie „Szaławiła”.

Rocznik ‘84. Poetka, pisarka, lekarz. Autorka trzech zbiorów opowiadań: „Kino objazdowe” (Papierowy Motyl, Warszawa 2012) „Saudade” (Mamiko, Nowa Ruda 2016), „Irga karmiona przez lawinę” (wydawnictwo j, Wrocław 2019), tomu wierszy „Abisynia” (Zeszyty Poetyckie, Gniezno 2014) oraz wydanej w listopadzie 2022 r. powieści „Tarnina” (wydawnictwo j, Wrocław 2022). Finalistka jednego z Połowów organizowanego przez Biuro Literackie, wyróżniona drugą nagrodą w konkursie TVP2 „Dolina kreatywna” oraz drugą nagrodą w ogólnopolskim konkursie Złoty Środek Poezji za debiut poetycki. Laureatka przyznawanej przez Gazetę Wyborczą nagrody kulturalnej WARTO 2020 w kategorii literatura za ostatni zbiór opowiadań „Irga karmiona przez lawinę”. Członkini Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Mieszka i pracuje we Wrocławiu.

Chorzowianka z urodzenia, dziennikarka z wykształcenia, pasjonatka kryminałów z wyboru. Prowadzi Kawiarenkę Kryminalną – portal poświęcony literaturze kryminalnej (www.kawiarenkakryminalna.pl). Uczestniczka warsztatów literackich podczas Międzynarodowego Festiwalu Kryminału we Wrocławiu oraz Festiwalu Conrada w Krakowie.

Laureatka konkursów na opowiadanie kryminalne (MFK Wrocław i Kryminalna Piła). Adeptka kursu scenariopisarskiego w Warszawskiej Szkole Filmowej. Autorka scenariuszy kryminalnych fars teatralnych. Kocha psy i podróże, szczególnie tropem powieściowych bohaterów.

„Tajemnicza śmierć Marianny Biel” to jej powieściowy debiut, który zapoczątkował cykl „Kryminał pod Psem” – serię humorystycznych kryminałów z detektywem Szymonem Solańskim i kundelkiem Guciem w rolach głównych. Do tej pory ukazało się siedem tomów cyklu, ostatni – „Wypocznij i zgiń!” – ukaże się już 12 lutego 2020 roku.

Autorka książek dla dzieci („Ten Drugi”, „Okruszki”) oraz książek kulinarnych z przepisami na zdrowe dania bez glutenu (seria „bez pszenicy” wyd. Bukowy Las).

Pisze, czyta, gotuje, pracuje w bibliotece i prowadzi warsztaty czerpania papieru. Uwielbia kontakt z naturą i zajęcia z dziećmi. Ma pluszowego psa Knedla, który jeździ z nią na spotkania.

Maurycy Nowakowski, urodzony 12 sierpnia 1982 roku we Wrocławiu, polski pisarz, biograf i dziennikarz. Autor powieści i biografii muzycznych. W jego dorobku znajdują się kryminały „Plagiat” (2015), „Przypadek” (2018) i „Niezależność” (2019), a także sensacyjny, poświęcony korupcji w polskim futbolu „Okrągły przekręt” (2013). Za „Plagiat” w 2016 roku otrzymał główną nagrodę na festiwalu Kryminalna Piła, nominowano go wówczas również do nagrody „Warto” przyznawanej najzdolniejszym młodym twórcom Dolnego Śląska. Napisał też biografie „Genesis. Zagrajcie to jeszcze raz” (2007), „Phil Collins. Człowiek orkiestra” (2008), „Steve Hackett. Szkice, burze, orchidee” (2009), „Peter Gabriel. Świat sekretny, świat realny” (2011) oraz „Riverside. Sen w wysokiej rozdzielczości” (2016). W powieści „Rozdarcie” (2022) połączył dystopię, kryminał i stylistykę political-fiction, by przedstawić niepokojącą wizję Europy niedalekiej przyszłości. Publikował na łamach magazynu „Lizard”, współpracuje z portalem Mały Leksykon Wielkich Zespołów.

Polska pisarka, historyk teatru, scenarzystka filmowa, dziennikarka. Przez krótki okres była nauczycielką języka polskiego i łaciny w Liceum Ogólnokształcącym w Mińsku Mazowieckim. Jest absolwentką Wydziału Wiedzy o Teatrze Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie. Autorka ponad dwudziestu książek, z których największą sławę przyniosły jej kolejne powieści z cyklu „Cukiernia Pod Amorem”.

Małgorzata Starosta – literaturoznawczyni, antropolożka kultury, pisarka i redaktorka literacka. Autorka komedii kryminalnych, powieści obyczajowych i książek dla dzieci. Uzależniona od kawy (czarnej, bez cukru) i żelków Haribo (białych i zielonych) seryjna morderczyni i założycielka fanklubu różowego atramentu. Matka chrzestna Agaty Śródki, komisarza Bączka, posterunkowego Sierżanta i kilku pruskich bab. Przekonana, że gwiazdy pachną cynamonem, o gusłach się nie dyskutuje, najgorszą klątwą jest miłość, a wszystko i tak jest winą wina. Morduje z uśmiechem i klasą, dokładając wszelkich starań, by złole zostali ukarani.

W 2023 roku wydała m.in. komedię „Gdzie są moje zwłoki?”, thriller obyczajowy „Nie słyszę cię, kochanie”, a także powieść dla młodzieży „Godzina czarów”. Komedia „Komu zginął trup?” stanowi kontynuację wydanej w 2023 powieści „Gdzie są moje zwłoki?”.

Michał Książek (ur. 1978 w Oraczewie koło Sieradza) – polski poeta, reportażysta, kulturoznawca, inżynier leśnik i ornitolog.
 Publikował w „Polityce”, „Lesie Polskim”, „Twórczości”. Współpracownik kwartalnika „Przekrój”. Nominowany do Nagrody Literackiej Gdynia 2014 w kategorii eseistyka za książkę Jakuck. Słownik miejsca. Laureat Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius 2015 w kategorii debiut roku za Naukę o ptakach. Za ten tom był również nominowany do Nagrody Literackiej Nike 2015 oraz do nagrody w XI Ogólnopolskim Konkursie Literackim „Złoty Środek Poezji” 2015 na najlepszą debiutancka książkę poetycką roku 2014.
Za reportaż Droga 816 nagrodzony Nagrodą Literacką Gdynia 2016 w kategorii esej, Nagrodą Literacką Prezydenta Miasta Białegostoku im. Wiesława Kazaneckiego za najlepszą książkę roku 2015[ oraz Nagrodą Magellana 2016. „Droga 816” przyniosła też nominacje do Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego 2015 za Reportaż Literacki, do Nagrody Literackiej m.st. Warszawy 2016 w kategorii proza, do Nagrody im. Beaty Pawlak w 2016. W 2018 roku książka ukazała się w przekładzie na język niemiecki.
W 2018 Książek został nagrodzony Orfeuszem Mazurskim za tom poezji Północny wschód.
W 2023 ukazał się Atlas dziur i szczelin.

Pracuje w Katedrze Teorii Komunikacji na Wydziale Polonistyki UJ, gdzie prowadzi zajęcia z retoryki, teorii pisania i creative writing. Autor wielu publikacji poświęconych językowi i retoryce. Bywa tłumaczem z języka angielskiego i pisuje felietony o języku polityki, a także książki dla dzieci i dorosłych.

Mieczysław Gorzka – rocznik 1969, wykształcenie wyższe ekonomiczne, od trzydziestu pięciu lat wrocławianin. Interesuje się średniowieczną historią śląską, fizyką kwantową i kosmologią, browarnik z zamiłowania. Swoją literacką przygodę zaczynał od opowiadań science fiction i fantasy, pisze thrillery, historie w stylu horror & mystery i kryminały.

Zadebiutował w roku 2019 i dotąd ukazało się osiem książek z nadkomisarzem Marcinem Zakrzewskim w dwóch seriach: „Cienie przeszłości” (Martwy sad, Iluzja, Totentanz) i „Wściekłe psy” (Polowanie na psy, Dziewięć) oraz dwóch niezależnych historiach: Lilie, Nie anioł.

Inne tytuły autora to thriller Krwawnica oraz początek nowego cyklu z nowymi bohaterami Poszukiwacz zwłok. Autor nie zamyka się tylko w ramach jednego gatunku pisząc kryminały. W roku 2023 ukazała się ciepło przyjęta przez czytelników powieść w stylu horror & mystery zatytułowana Burza.

Wrocławianka, pełnoetatowa matka trzech młodych kobiet w różnym wieku, redaktorka i autorka setek opowiadań w pismach kobiecych, kryminalnych i retro. Przez wiele lat prowadziła również czasopisma dla najmłodszych, co sprawiało jej ogromną frajdę.

Od kiedy nauczyła się czytać, nie potrafi przestać.Uwielbia książki historyczne, kryminały oraz powieści, najlepiej grube. Lubi wędrówki w nieznane, podczas których można potknąć się o jakąś historię, także tę przez wielkie H. Intryguje ją przeszłość i świat, którego już nie ma, a tropienie losów przodków niezmiennie wywołuje u niej dreszcz emocji.

Wielką miłością darzy zarówno Wrocław, jak i Lwów, z którego wywodzi się jej rodzina.

W wolnych chwilach piecze chleby, chodzi na długie spacery z ukochanym labradorem i z różnym skutkiem próbuje uprawiać przydomowy ogródek.

Pavol Rankov – urodzony w 1964 roku w Popradzie. Jeden z najciekawszych współczesnych pisarzy słowackich. Na co dzień pracuje jako wykładowca na Uniwersytecie Komeńskiego w Bratysławie.

Jego twórczość tłumaczona była na kilkanaście języków. Rankov opublikował trzy zbiory opowiadań. Ich polski wybór ukazał się w 2011 roku pod tytułem Bratysława jest mała. W 1995 roku pisarz otrzymał prestiżową Nagrodę im. Ivana Kraski, przyznawaną debiutującym słowackim autorom. Historyczna powieść Rankova Zdarzyło się pierwszego września (albo kiedy indziej) (2008, wyd. pol. 2013) została uhonorowana w 2009 roku Europejską Nagrodą Literacką, w 2020 roku Europejską Nagrodą Książkową oraz kilkoma prestiżowymi słowackimi wyróżnieniami, a jej polski przekład w 2014 roku otrzymał Literacką Nagrodę Europy Środkowej „Angelus”. W Książkowych Klimatach, oprócz nagrodzonej książki, ukazał się dramat na jej podstawie, a także powieści – Matki i Legenda o języku. Słowackie wydanie Kliniki zostało opublikowane w 2022 roku.

Urodzony w 1972 roku w Krakowie polski autor opowiadań fantastycznych. Pierwsze opowiadanie wydano mu drukiem w 1987 roku, w nagrodę za zajęcie 3 miejsca w konkursie Złotej Ostrogi organizowanym co roku przez Świat Młodych. Następne opowiadanie opublikował dopiero w roku 2006. Pracował w lokalnych mediach – prasie i rozgłośniach radiowych, później w jednej z ogólnopolskich telewizji.

Jest autorem opublikowanych powieści: „Pokój Światów”, „Dzielnica obiecana”, „Niebiańskie Pastwiska” oraz „Człowiek Obiecany” (kontynuacja: „Dzielnicy…”).

Trzykrotnie nominowany był do Nagrody im. Janusza A. Zajdla, jest dwukrotnym laureatem Nagrody im. Jerzego Żuławskiego.

Piotr Adamczyk, filozof z wykształcenia, z zawodu dziennikarz. Autor kilkuset felietonów i reportaży. Jego publikacje ukazały się m.in. w „Polityce”, „Wprost”, „Przeglądzie”, „Pulsie Biznesu”, „Gazecie Wyborczej”. Przez pięć lat pełnił funkcję redaktora naczelnego „Słowa Polskiego”, największego dziennika na Dolnym Śląsku. Opublikował powieści: „Pożądanie mieszka w szafie”, „Dom tęsknot”, „Powiem ci coś” i „Ferma Blond”. Pochodzi z Wrocławia, obecnie mieszka w Gdańsku i Łodzi.

Piotr Jacoń, dziennikarz TVN 24, gospodarz wieczornego magazynu „Dzień po dniu”, autor programu „Bez polityki” w TVN 24 GO i TVN 24 BIS. W 2021 r. ukazał się jego reportaż telewizyjny „Wszystko o moim dziecku” (a potem kolejne: „Wszystko o moim życiu” i „Wszystko o moim państwie”).

W tym samym roku wydał książkę „My, trans”, opisującą życie osób transpłciowych i ich bliskich.

W 2017 roku otrzymał tytuł Mistrz Mowy Polskiej, w 2021 roku został finalistą Nagrody Radia Zet im. Andrzeja Woyciechowskiego, w 2022 uhonorowany przez KPH Koroną Równości oraz przyznawanym przez Fundację Grand Press Medalem Wolności Słowa.
Z wykształcenia polonista. Uczy dziennikarstwa na Uniwersytecie Gdańskim. Mieszka w Gdyni.

Pierwsze teksty (magazyn „Fikcje”) i tłumaczenia (m.in. dla Iskier i „Fantastyki”) opublikował w połowie lat osiemdziesiątych. Przez kolejne dziesięć lat wydawał czasopisma dla branży filmowej, następnie przerzucił się na gry komputerowe, by w 2001 roku wrócić do korzeni i stworzyć “Science Fiction”, ukazujący się nieprzerwanie przez jedenaście lat magazyn literacki, na którego łamach zadebiutowała większość znaczących pisarzy ostatniego pokolenia. Twórca portalu www.fantastykapolska.pl.

Napisał dziewięć powieści i niemal dwadzieścia opowiadań, przetłumaczył ponad sześćdziesiąt książek, odpowiadał za spolszczenie jedenastu gier komputerowych.

Urodzony w 1977. Politolog, filozof i dziennikarz, a także nauczyciel kreatywnego pisania i autor poczytnych kryminałów. Uznawany za jednego z najlepszych specjalistów w tej branży.

Laureat Nagrody Wielkiego Kalibru oraz nagrody Kryminalnej Piły za „Skazę”, a także Nagrody Czytelników Wielkiego Kalibru za „Wadę” – obie powieści z cyklu z komisarzem Bernardem Grossem. Kryminalne serca czytelników zdobył świetnie skonstruowaną, mroczną i wciągającą do ostatniej strony trylogią z dziennikarzem Markiem Benerem („Najgorsze dopiero nadejdzie”, „Porzuć swój strach”, „Koszmary zasną ostatnie”). Jest również autorem znakomicie przyjętych thrillerów: „Żałobnica”, „Zmora” oraz „Wstyd” i „Najsłabsze Ogniwo”, za który otrzymał wyróżnienie jury Nagrody Kryminalnej Piły. Jego powieści „Wada”, „Zadra” i „Zmora” były nominowane do nagrody Książka Roku serwisu Lubimyczytac.pl przyznawanej w ramach największego plebiscytu czytelniczego w Polsce.

Najnowsza powieść pt. „Wiatrołomy”, rozpoczynająca cykl kryminalny o policjantach z archiwum X, ukaże się w październiku 2022 roku nakładem Wydawnictwa Literackiego.

Więcej informacji znajdziecie na stronie: robertmalecki.pl

Po zdobyciu II miejsca w konkursie na opowiadanie tygodnika „Na przełaj” w roku 1987, debiutował w tym piśmie prozą, a następnie publicystyką.

Swe opowiadania publikował we wszystkich pismach poświęconych fantastyce lub posiadających taki dział, między innymi w „Młodym Techniku”, „Nowej Fantastyce”, „Feniksie” oraz „Science Fiction Fantasy i Horror”. W dwóch ostatnich zamieszczał także swoje felietony i recenzje poświęcone fantastyce oraz popkulturze.

Równocześnie pisywał prozę współczesną, publikując ją w pismach takich jak „Opcje”, „Fa-art” czy „Topos”.

W roku 2003 opublikował swoją pierwszą książkę, Inne okręty (Runa 2003, wznowienie IW Erica 2011), historię alternatywną opowiadającą dzieje nieudanej konkwisty Pizarra i drugiego podboju Peru, z niewielkim acz znaczącym udziałem polskich oddziałów. W kolejnych latach ukazało się sporo powieści i zbiorów opowiadań fantastycznych.

W roku 2007 ukazała się jego pierwsza powieść dla dzieci, Miłek z Czarnego Lasu (Powergraph 2007). Rok później książka ta zdobyła nagrodę IBBY, została uznana Książką Roku 2008 Dla Dzieci, zaś autor odkrył, że pisanie dla dzieci i młodzieży nie tylko jemu sprawia przyjemność, także czytelnicy czerpią z tego zadowolenie. Posypały się kolejne dobrze przyjęte powieści, takie jak Czapka Holmesa (Akapit Press 2009 – nominacja do nagrody im. Kornela Makuszyńskiego oraz Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek w kategorii książka dla dzieci), Lena w chmurach (Akapit Press 2010), Dziura w sercu (Nasza Księgarnia 2012), czy Czaruś, pies z charakterem (Akapit Press 2014).

W roku 2011 ukazały się dwie jego powieści dla dorosłych, Póki pies nas nie rozłączy oraz Związek do remontu (obie Nasza Księgarnia 2011), a w roku 2015 wydawnictwo W.A.B. opublikowało Krew nie woda, satyryczną opowieść-metaforę o politykach, którymi okazują się być wampiry i inne stworzenia Nocy. Wiele to wyjaśnia w kwestii, dlaczego „Polska jest w ruinie”.

Jako autora interesuje go nie tyle ogólna refleksja o świecie, ile przyglądanie się losom jednostki muszącej zmagać się z wadami społeczeństwa. Lubi antybohaterów, co można uznać za odtrutkę wobec historii swego kraju. Kocha historię, pisuje o niej, ale unika tu polityki, skupia się na tzw. małej historii, bohaterach, których ciężko odnaleźć na kartach podręczników.

Także jako autor dla dzieci i młodzieży skupia się na literaturze problemowej (np. w Miłku z Czarnego Lasujest to problem integracji w grupie, zaś w Czapce Holmesa tzw. problem eurosieroctwa, czyli rodziców wyjeżdżających w poszukiwaniu pracy za granicę, w tym przypadku do Wielkiej Brytanii). Stara się jednak łączyć te treści ze schematami literatury popularnej, kryminału czy powieści przygodowej, aby zachęcić czytelnika do lektury.

Za największy sukces w ostatnich latach uważa dwie rzeczy: że czytelnicy chętnie sięgają po jego książki, oraz fakt, że na kanwie jego pierwszej książki dla dzieci, czyli Miłka z Czarnego Lasu, powstaje właśnie film animowany.

Rocznik 1979. Polska pisarka i felietonistka. Autorka powieści historycznych i obyczajowych.

Debiutancka powieść „Rozdroża” (wyd. Muza) została nominowana do Nagrody Literackiej Europy Środkowej „Angelus” za rok 2014. Na Festiwalu Literatury Kobiet w Siedlcach książka zdobyła nagrodę główną kategorii „Pióro” dla najbardziej poruszającej polskiej powieści roku 2014.

Za powieść „Narzeczona z getta” (wyd. Książnica) i „Emigranci. Podróż za horyzont” (wyd. Książnica) autorka została nominowana do nagrody „Książka Roku” portalu lubimyczytać.

Laureatka Nagrody Prezydenta Miasta Chorzów w Dziedzinie Kultury.

Współpracuje z miesięcznikiem kulturalnym Chorzów Miasto Kultury, gdzie pisze felietony i opowiadania w odcinkach.

Mieszka na Śląsku. Najczęściej można ją spotkać na górskich szlakach.

Pasjonat gór, absolwent wydziału stomatologicznego Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu. Jego pasje to pisanie, medycyna oraz wielodniowe wędrówki z plecakiem po karkonoskich bezdrożach. Prowadzi popularny blog „Zagubiony w Karkonoszach”, gdzie odkrywa przed czytelnikami tajemnice najsłynniejszych dolnośląskich gór. „Schronisko, które przestało istnieć” to pierwszy tom trylogii kryminalnej poświęconej burzliwym dziejom Karkonoszy w minionym wieku.

Dziennikarz (pracował w RMF FM i Radiu Aplauz), pisarz, scenarzysta gier komputerowych (m. in. Dead Island Riptide), a w wolnych chwilach maratończyk. Współtwórca wrocławskiego Tramwaju Gwiazd – wyjątkowego projektu wrocławskiej, ruchomej alei gwiazd, do której zapraszane były gwiazdy filmowe, muzyczne i sportowe.

Debiutował w wydawnictwie Fabryka Słów zbiorem opowiadań Produkt uboczny. Od tamtej pory opublikował kilka powieści i kilkadziesiąt opowiadań z gatunku fantastyki (między innymi w SFFiH oraz Nowej Fantastyce). Jest także autorem książek dla dzieci i młodzieży oraz legend związanych z regionem, w którym mieszka. W ubiegłym roku premierę miała jego powieść Impuls, historia alternatywna międzywojennej Polski, z marszałkiem Piłsudskim w tle. W maju 2018 powieść Droga do Nawi, oryginalnie wydana przez wydawnictwo Czwarta Strona, doczekała się premiery w Stanach Zjednoczonych pod tytułem The Road to Navia.

Rok 2018 to czas kilku kolejnych premier – kryminał Toksyczni i retro kryminał Glatz, a przede wszystkim projekt związany z regionem, w którym mieszka. Legendy ziemi strzelińskiej są wynikiem licznych podróży badań i poszukiwań. To zbiór kilkudziesięciu legend, podań i anegdot wzbogaconych komentarzem historycznym i licznymi materiałami zdjęciowymi.

Tomasz Duszyński jest też pomysłodawcą i producentem Strzelińskiego Festiwalu Literatury. Festiwal, odbędzie się w Strzelinie 22 września 2018 roku, zgromadzi licznych, znanych autorów. Bogaty będzie w warsztaty literackie i warsztaty dla dzieci prowadzone między innymi przez pisarzy.

www.tomaszduszynski.wordpress.com

Wojciech Tochman (ur. 1969) – jeden z najważniejszych polskich reporterów i autorów literatury faktu. Jego książki, wśród nich m.in. „Schodów się nie pali”, „Jakbyś kamień jadła”, „Dzisiaj narysujemy śmierć”, „Wściekły pies” i „Pianie kogutów, płacz psów”, wywołują ożywione dyskusje i niemal natychmiast wchodzą do kanonu polskiego reportażu. Dwukrotny finalista Nagrody Nike oraz Środkowoeuropejskiej Nagrody Literackiej Angelus. Laureat Premio Kapuściński przyznawanej w Rzymie oraz „Pióra Nadziei” – wyróżnienia Amnesty International. Utwory Tochmana zdobyły uznanie za granicą i doczekały się przekładów na kilkanaście języków. Jego najnowsza książka „Historia na śmierć i życie” ukazała się w czerwcu 2023 roku nakładem Wydawnictwa Literackiego.

Zbigniew Rokita (ur. 1989) – reporter, redaktor, specjalizuje się w problematyce Europy Wschodniej i Górnego Śląska. Autor książek reporterskich „Kajś. Opowieść o Górnym Śląsku” (podwójnie nagrodzonej Nagrodą Literacką Nike oraz która otrzymała nominację do Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus, nagrody Ambasador Nowej Europy i Międzynarodowej Nagrody im. Witolda Pileckiego) oraz „Królowie strzelców. Piłka w cieniu imperium” (książka została przełożona na język ukraiński, a spektakl na jej podstawie wystawiono w Teatrze Nowym w Zabrzu). Autor sztuki teatralnej „Nikaj” (Teatr Zagłębia, reż. Robert Talarczyk). Pochodzi z Gliwic.

Polski pisarz urodzony 26 października 1977 w Krakowie. Początkowo specjalizował się głównie w literaturze grozy i fantastycznej, później autor beletrystyki. Laureat Paszportu „Polityki” i Nagrody Zajdla, nominowany do Nagrody Literackiej „Nike” oraz Nagrody Literackiej Gdynia.

Debiutował w 1999 roku niskonakładowym tomikiem opowiadań „Złe Wybrzeża”. Publikował opowiadania w czasopismach, m.in.: „Science Fiction”, „Nowa Fantastyka”, „Sfera”, „Ubik”. Jako recenzent i felietonista współpracował m.in. z „Nową Fantastyką”, „Przekrojem”, „Lampą”, „Mówią Wieki”, „Gazetą Wyborczą”.

Autor 19 książek, których akcję niejednokrotnie umieszczał na Dolnym Śląsku. Jego ostatnia powieść, „Kult”, traktuje o domniemanych objawieniach maryjnych w Oławie czasów PRL.

Dr Łukasz Śmigiel (ur. 1982), wykładowca UWr (pracownik Instytutu Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej, Zakład Form Literackich i Dziennikarskich). Autor trzech powieści („Decathexis”, „Liczba Bestii”, „Muzykologia”) oraz dwóch zbiorów opowiadań („Demony”, „Mordercy”) z pogranicza fantastyki, kryminału i grozy. Nominowany do nagrody Gazety Wyborczej Wrocław Warto w kategorii „Literatura”, laureat konkursu Gazety Wrocławskiej na opowiadanie kryminalne.

Od 2015 roku związany z Radiem Wrocław Kultura (gdzie współprowadzi pasmo o książce i rozmawia z pisarzami), jego recenzje i zapowiedzi książkowe pojawiały się także w paśmie przedpołudniowym Radia Wrocław. Współpracował również z innymi stacjami radiowymi (m.in. Radio Copernicus, Radio Kolor, Radio Traffic FM).

Jego teksty ukazywały się m.in. na łamach pism: „Nowa Fantastyka”, „Przekrój”, „Science Fiction”, „Tygiel kultury”, „Alfred Hitchcock poleca”, „Doza kultury”, „Angora”, „Polska Times” oraz w internecie (m.in. Onet, Gildia.pl, Polygamia).

Od 2009 roku – redaktor prowadzący w alternatywnych pismach literackich poświęconych grozie, fantastyce i kulturze pulpu (m.in. „Lśnienie”, Magazyn Coś na Progu”, „Magazyn Coś”, „Złota Era Komiksu”).

Jako redaktor w wydawnictwie pracował m.in. przy książkach: „Sting. Opowieści z Newcastle”, „David Bowie – Biografia”, „W otchłani Imatry” (kryminalny cykl Aleksandra Ławrowa), czy „Cienie spoza czasu” (wybór opowiadań w hołdzie H.P. Lovecraftowi).

Stale prowadzi warsztaty i szkolenia z zakresu kreatywnego pisania, dziennikarstwa radiowego oraz procesów i strategii wydawniczych. Jako prowadzący warsztaty, współpracował m.in. z Unesco, Tow. im. Edyty Stein, Księgarnią Autorską Wrocław, Centrum Kultury Zamek, czy Miejską Biblioteką Publiczną we Wrocławiu.

Eliza Kącka – pisarka, literaturoznawczyni, krytyczka. Autorka książek prozatorskich:  Elizje (2017), po drugiej stronie siebie (2019), Strefa zgniotu (2022), Wczoraj byłaś zła na zielono (2024), książki eseistycznej  Idiomy. Eseje (2023)  oraz książek akademickich: Stanisław Brzozowski wobec Cypriana Norwida (2012), Lektura jako spotkanie. Brzozowski – tekst – metoda (2017).  Sporządziła kilka wyborów poezji (nie tylko najnowszej). Felietonistka i współpracowniczka „Tygodnika Powszechnego”.

Justyna Suchecka – polska dziennikarka specjalizująca się w tematyce edukacyjnej, ekspertka do spraw młodzieży, instruktorka tańca i pisarka.

Przez wiele lat związana z Gazetą Wyborczą, od 2019 roku pracuje w TVN24.

Jest laureatką nagrody im. prof. Romana Czerneckiego w kategorii „Artykuł publicystyczny”. Dwukrotnie zdobyła nagrodę Grand Press – w 2020 roku w kategorii dziennikarstwo specjalistyczne za artykuł pn. „Były offline. Zgubione przez system, nie mogą odnaleźć się w szkole”, a w 2023 roku w kategorii news za teksty poświęcone tzw. aferze Willa Plus. Za to śledztwo prowadzone z Piotrem Szostakiem otrzymała też nagrodę im. Woyciechowskiego.
Była nominowana w kategorii media do nagrody Korony Równości Kampanii przeciw Homofobii (2022), a w 2024 roku otrzymała Nagrodę Korczaka w kategorii Liderzy. To nagroda przyznawana osobom działającym na rzecz praw dzieci, równej i przystępnej edukacji, tworzących środowisko sprzyjające rozwojowi i ochronie interesów najmłodszych obywateli.

Od dawna kibicuje dzieciakom w spełnianiu marzeń i „robi z nimi hałas”. Owocem jej pasji stała się książka „Young Power”, ponadto jest autorką książek: „Nie powiem Ci, że wszystko będzie dobrze”, „Pokolenie zmiany” i najnowszej, wydanej w 2024 roku „Cała nadzieja w szkole”.